เคืองแค้น

v. be offended

def.:

ไม่พอใจเพราะทำไม่ดีต่อตนหรือผู้ใกล้ชิด

related: harbor malice against, habour/bear/feel resentment, be angry, flare up, rage, be indignant syn.: แค้นเคือง, อาฆาต, โกรธแค้น sample:

คุณจุ๋มต้องตกระกำลำบากทั้งยามแต่งยามร้าง จะไม่ให้เธอเคืองแค้นกระไรได้